මම කැමති ඒකයි
ඇත්තට ඔය හුළඟ
ඔච්චරම හයියෙන් හමයිද?
කුරුල්ලොත් මැරෙයිද?
පොඩි ගෙවල් කැඩෙයිද?
අනේ පොඩි උන් තෙමෙයිද?
ඔබ මගේ ලඟ…
කවි
දුයිශෙන්
අයිලයේ කඳු මුඳුන
පොප්ලරුන් ඇන්දාම
තාම අත දුවනවා
පාසලත් අඳින්නට
ගොම පිරුණු උණුහුමට
ආදරෙන් අකුරු කළ
අපේ දුප්පත් පුංචි…
උඹ විතරද මට කොල්ලා?
උඹම හොයාගෙන ඇවිදින්
උඹම දාලා යන්න ගියා
හතුරෙකුටත් මෙවන් දුකක්
සංසාරෙදි වෙන්න එපා
උඹම ආදරෙන් සනසා
උඹම කදුළු දී හඩවා…
වඳිමි අම්මෙ නුඹට
පාට දුන්නෙ කවුද සොයමි
ලස්සන මල් වලට
එළිය සිසිල බෙදා දුන්නෙ
කවුද ඉරට හඳට
සවන පිනන මිහිර පෙවුවෙ
කෙලෙස විහඟ තුඩට
කලා…
නිශාවේ
හාත්පස අඳුරු පැහැ
ගැන්වෙයි...
තාරකා තැනින් තැන
දැල්වෙයි...
අරුමැසි රැහැයියන්
හඬනගන නිශාවේ,
බියකරු බොහෝ දේ
සිදුවෙයි…
වැලපෙනවද අහස
තවත් රැයක සිහි කර කර මුදු පහස
ලොවට නොපෙන්වා ගෙවෙනා තුරු සවස
කවුළුව අසල තනි වී නොහඬමි ! ගිවිස
නුඹත් මා වගේ වැලපෙනවද…
ඔයාටත් එහෙමද?
නොහඳුනන අංකයකින්
ඇමතුමක් ගෙන ඉඳහිට
කණ තියා අසා ඉමි
ඔබ හුස්ම ගන්නා හඬ
ඔබත් එහෙමම හිඳී
කුකුස් හදකින් නිහඬව
විසන්ධි…
නම්බුකාර සූරියකාන්ත
දෙනෙත් පියා රැයක් තිස්සේ
සුවද වත් නොදෙන තරමට
හිරු කුමරුගෙ ආදරයෙන්
විතරක් විකසිත වෙන
නම්බුකාර සූරිය කාන්තිය !
තළෙලු හිනාවක්
දම් පාට වළාවක් අරන්
මූදකට වහිද්දී වැරෙන්
රන්පාට තවරලා ඉරෙන්
තීරුවක් ඉල්ලාන වරෙන්
බරක් දැනුනත් ඇහැට කඳුලු
මූද…
පෙම්වත
හයිකු කවි කියවෙනා
බොර පාට ඇස්
කෙවෙනි අග....
ලිලැක් පෙති නිවෙනවා
උණුහුම්ම සුසුමක්
මත....
ඊර්ෂ්‍යා දැනෙනවා
දෙතොල්…